Ook al kwispelt hij: de overgang naar je huis is een emotionele tsunami. Zonder plan riskeer je blijvende gedragsproblemen.
Bij aankomst piekt het stresshormoon cortisol. Elke nieuwe geur en elk geluid is een prikkel te veel voor het zenuwstelsel. Je eerste doel? Die spiegel laten dalen.
Tegels en laminaat weerkaatsen geluid keihard. Voor een bang dier klinkt een vallende sleutelbos als een explosie. Leg dikke tapijten om de echo te breken.
Voorbijrijdende auto's of dichtslaande deuren triggeren de vluchtreactie. Gebruik 'white noise' of zachte muziek om de buitenwereld buiten te sluiten.
Een open mand biedt geen bescherming. Dek een bench af of zet de mand in een hoek waar niemand langsloopt. Visuele rust is het halve werk.
Felle LED-spots en TV-schermen verstoren hun rust. Kies voor warm, indirect licht en doe de gordijnen dicht tegen straatdrukte. Dim de wereld.
Je huis ruikt naar chemische kuisproducten. Leg een oud kledingstuk van jezelf of een doek uit het asiel in hun zone. Vertrouwdheid is kalmerend.
Diffusers zoals Adaptil of Feliway verspreiden feromonen. Plug ze 24 uur vóór aankomst in voor een onzichtbaar 'veiligheidssignaal' in de kamer.
De grootste fout? Hem constant willen troosten. Decompressie betekent: met rust laten. Laat het dier zelf het tempo van toenadering bepalen.
3 dagen om te settelen, 3 weken voor routine, 3 maanden om echt thuis te zijn. Forceer niets in die kritieke eerste 72 uur.
Blijft hij ijsberen, hijgen of heeft hij diarree na 3 dagen? Contacteer een Vlaamse gedragstherapeut. Soms is stress ook medisch.
Een decompressiezone is niet 'lief' zijn; het is het filteren van de wereld zodat hun brein niet crasht. Investeer nu in rust, oogst later een stabiel maatje.
Download de volledige checklist voor de perfecte decompressiezone in jouw woning.